จงเรียนรู้การเดินคนเดียวให้ได้เพราะไม่มีใครที่จะอยู่กับเราไปได้ทั้งชีวิต

ราต้องรู้จักที่จะรักตัวเองอยู่คนเดียว ใหเ้มีความสุขเพราะหากวันใดวันหนึ่งที่คนข้างๆไม่ได้ใส่ใจคุณเหมือนเดิมไม่ได้อยากที่จะเดินร่วมทางกับคุณไม่ต้องเสียใจไปเพราะต่างฝ่ายต่างเลือกทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้นชีวิตของคนเราไม่เหมือนกันไม่มีใครที่จะสามารถเดินเคียงข้างคุณไปสุดปลายทางอย่าให้คนๆนึงกลายเป็นทั้งหมดของชีวิตคุณ

อย่าเลือกคบคนเพียงหน้าตา:คนหน้าตาดีไม่ใช่ว่าจิตใจจะดีไม่ใช่ว่าจะนิสัยดีเหมือนรูปร่างหน้าตาคนสมัยนี้ชอบมองกันแค่ภายนอกเราต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริงว่าจริงๆแล้วเขาเป็นคนอย่างไร

ความซาบซึ้งที่มีทดแทนความผูกพันไม่ได้:ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า คนเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ว่าในใจของเราจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม มนุษย์ทุกคนล้วนมีความเห็นแก่ตัวอยู่กับตัวเอง อย่าไปคาดหวังว่าใครเขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอด ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกยิ้มบ่อยๆ และทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุข พ่อและแม่คือคนที่หวังดีต่อคุณมากที่สุด:อย่านึกถึงท่านทั้งสองเป็นคนท้ายๆ อย่านึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะตอนที่ไม่มีเงิน ในสายตาของพ่อแม่ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา อันนี้คือเรื่องจริงที่สุด เพราะคนเป็นพ่อแม่จะห่วงใยเราในทุกๆเหตุการณ์ จงให้ความสำคัญกับคนเป็นพ่อแม่ของคุณให้มากๆ

กำแน่นมากเท่าใดก็สูญเสียมาก:คุณลองนึกภาพดู หากคุณกำลังทรายแน่นเท่าไหร่ ยิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะร่วงออกจากมือมาก ควรเรียนรู้ที่จะถนอมน้ำใจ ถนอมตัวเอง เพราะเมื่อใดที่คุณเสียสิ่งนั้นไป คนนั้นอาจเป็นสิ่งที่มีค่าและทำให้คุณรู้สึกเจ็บและเสียใจ เมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวังอยา กร้องไห้ก็ร้องออกมา แต่เมื่อร้องจนพอใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในวันข้างหน้า

ไม่มีอะไรเหมือนเดิม:จงเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์และโลกของเรา ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไปในทุกเวลา ทุกนาที ตามกาลเวลา อย่าเอาวิธีการเก่าๆมาแก้ไขปัญหาใหม่ๆ แน่นอนคนสองคนรักกันอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่าเอาแต่ร้องไห้ อย่าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเราจะต้องเดินต่อไปข้างหน้าด้วยตัวของเราเอง